Dag 38

Vive le camino! Aflevering 38.

Knabbel en Babbel.

In datzelfde park in Logroño waar de wandelstok ondertussen is vergroeid met het overige houtwerk, beleefde ik tegen alle verwachtingen in het ultieme moment van eenwording met de natuur van deze reis. Langs een grote vijver vol evenredig grote vissen kruiste een eekhoorn mijn pad. Het schattige diertje repte zich naar de dichtstbijzijnde boom, maar bedacht zich op een meter van mij. Wat mij op mijn beurt deed stoppen en bukken. Bij gebrek aan eekhoorntjesbrood stak ik als poging tot toenadering mijn wijsvinger uit. Dat ik van zo dichtbij een eekhoorn langer dan een tel kon bewonderen, was al uniek. Dat diezelfde eekhoorn voorzichtig dichterbij kwam en aan mijn vinger begon te knabbelen, was even onbetekenend als onvergetelijk. Ik vraag me af hoeveel mensen mij dit hebben voorgedaan. Een groep wandelaars achter mij raakte zo in extase van het tafereel dat ik mezelf de verpersoonlijking waande van Michelangelo's beroemde fresco De schepping van Adam, met die vingers die elkaar net niet aanraken. En ja, ik geef toe: het voelde als een goddelijke vonk. Ik hoopte al dat het beestje zou volgen tot in Santiago, dan had ik het mee naar huis kunnen nemen. Vanaf nu neem ik altijd een zakje met noten mee!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.