Benieuwd hoe deze en vele andere impressies (opnieuw) tot leven komen tijdens een wervelende vertelling?

 

Benieuwd naar antwoorden op vragen zoals:

 

Wat verzwijgen de brieven van Vincent over Sien?

Waarom vertrok Vincent als een dief in de nacht uit Antwerpen?

Waarom besloot Sien haar kinderen af te staan?

Waarom en hoelang verbleef zij illegaal in Antwerpen?

Waarom weten we zo weinig over het oorincident van Vincent?

Waarom pleegde Jo Bonger een karaktermoord op Sien?

Schoot Vincent zichzelf dood of werd hij gedood?

Verdronk Sien zichzelf?

Waarom werden Siens stoffelijke resten kort na de teraardebestelling opgegraven?

 

Boek dan de lezing!

 

Hierbij een bloemlezing van letterlijk overgenomen verslagen van organisatoren, ingediend via auteurslezingen.be (een initiatief van Literatuur Vlaanderen), voor 2023:

 

* Iedereen hing aan de lippen van de auteur

 

* Super interessante voordracht !!

 

* De bewoners vonden het een prachtige lezing. Waren heel actief aan het luisteren. We hebben een veeleisend publiek en het was zeker meer dan in orde voor hen.

 

* De auteur is zeer begeestigd door het onderwerp van zijn boek en de lezing. De lezing werd door zijn publiek zeer positief aangevoeld en zeker daar het ging over een onbekend item uit het leven van Vincent Van Gogh

 

* Zeer bevlogen verteller, leuke powerpoint, heldere stem....
'Dat moet nogal eens ne goeie leraar zijn!', zei één van luisteraars achteraf.
Dit was de eerste keer dat we een boekvoorstelling in het woonzorgcentrum hadden.
Ikzelf had het gevoel dat de lezing te lang duurde voor onze bewoners, alleen kreeg ik achteraf van de luisteraars enkel positieve feedback. De lengte vonden ze niet storend, ze bleven zeer aandachtig en alert luisteren (wat geen evidentie is bij dit doelpubliek) en vonden het verhaal interessant en verrijkend. Ik moet hier wel bij melden dat we ons publiek wat hadden afgestemd op de meer belezen bewoners, diegene die vroeger meer cultureel actief waren....
Eén van de dames uit het publiek merkte op dat ze blij was dat ze toch al wat voorkennis had om het verhaal beter te kunnen volgen (dame met beginnende dementie) en dat ze dit vroeger wel meer deed. Ik had erg de indruk dat deze lezing haar een enorm gevoel van waarde gaf, van 'gewone' dingen doen die ze buiten het woonzorgcentrum ook deed.
Ik vond het erg sterk van Yves dat hij, al dan niet bewust, onze mensen niet 'institutionaliseerde', zijn taal en houding niet aanpaste en niet betuttelend werd.
En ik onthoud alweer dat ik onze senioren niet moet onderschatten ;-)